نیل سایمون

ماروین نیل سایمون نمایشنامه نویس و فیلمنامه نویس و آمریکایی، در سال ۱۹۳۷ در منطقه برانکس در نیویورک به دنیا می آید. او سال های ۱۹۳۳ و ۱۹۴۵ را در دانشگاه نیویورک سپری کرده و مدتی نیز در دانشگاه دتور تحصیل می کند. در همین زمان برای شرکت در نوردی آموزشی نیروی هوایی ارتش نام نویسی می کند. کار نویسندگی مسایمون با سردبیری ورزشی کپ روزنامهای ارتش آغاز میشود. در سال ۱۹۴۶ با عنوان سرجوخه از خدمت مرخص می شود. دو سال بعد کار دفتری خود در شرکت برادران وارتر را رها می کند و به همراه برادرش دنی سیمون به نوشتن جنگ ها و کمدی های رادیویی و تلویزیونی می پردازد. او چند بار برای کارهای تلویزیونی اش نامزد دریافت جایزه امی می شود و دو بار این جایزه را دریافت می کند، در سال ۱۹۶۱، نخستین نمایشنامهی سایمون با عنوان البيا شيپورت را بزن» در تئاتر برادوی به روی صحنه می رود نمایشی که با استقبال گستردهی تماشاگران روبرو می شود. او سپس آثار دیگری برای برادری می نویسد که از آن میان می توان به نمایشنامه هایی چون «نیکوکاری شیرین»، «دختری با پولک دوزی ستار های»، «زوج عجیب» و «پابرهنه در بار که اشاره کرد. او در سال ۱۹۶۸ در اثر با نام های اتاقی در هتل پلازا» و «وعده و وعيدها" می نویسد، و یک سال بعد یکی دیگر از نمایشنامه های برجسته اش را با نام «عاقبت عشان سینه چاک» خلق می کند. «بانوی نان زنجبیلی» و «زندانی خیابان دوم» عنوان دو نمایشنامه ی دیگر هستند که به ترتیب در سال های ۱۹۷۰ و ۱۹۷۱ توسط نیل سایمون نوشته می شوند. وی در سال ۱۹۷۳، «پزشک نازنین» را تحت ا تاثیر بیماری همسرش می نویسد، و با پایان نگارش این اثر عمر همسرش نیز به پایان می رسد. سال ۱۹۷۷ و نوشتن نمایشنامه ی فصل دو، سایمون را بیش از پیش به عنوان نویسنده ای برجسته مطرح می کند. او در سال ۱۹۹۱ با نمایشنامه ی گمشده در بانکرها» برندهای جایزه پولیتزر می شود و این در حالی است که پیش از آن جوایزی نیز از آکادمی آمریکا برای آثار دیگرش دریافت کرده است، در سال ۱۹۹۳، نمایشنامهی دیگرش با نام «خنده در طبقه ی بیست و سوم مورد پسند تماشاگران قرار می گیرد. او سه گانه ای نیز بر اساس زندگی خودش می نویسد که از آثار برجسته ی او به حساب می آیند و عبارت اند از: «مرور خاطرات ساحل * ہلاکسی بلوز» و «گروه برادوی». سایمون همچنین سه بار برای نمایشنامه های زوج عجیب»، «بلاکسی بلوز» و «گم شده در بانکرها» موفق به دریافت جایزدی معروف توتی می شود کمدی های سایمون آینه ی تمام نمای جامعه ای نوپای آمریکا است. او با پاک کردن برگها و با ورود به بطن روابط خانوادگی و انسانی این جامعه تماشاگران خود را با موقعیت های کمیک اما شگفت انگیز مواجه می کند. با وجود شهرتی که سایمون در زمینه ی کمدی نویسی دارد. اما برخی آثار او همچون پسران آفتاب» به خاطر پرداختن به تجربیات آمریکایی های یهودی تبار در قرن بیستم، بسیار مورد توجه قرار گرفته اند در آمریکا به او لقب «پادشاه کمدی» داده اند، و پس از شکسپیر نمایشنامه هایش بیش از آثار سایر نویسندگان در نیویورک به روی صحنه می رود. سایمون تنها نویسنده ی ژندهای است که نام اش را به یک تئاتر برادوی دادهاند